ÇİÇEKÇİ KIZ
Güzelliðin çiçeklere yansýmýþtý
Seni tanýdýðýmdan beri
Ne de güzel çiçeklerin vardý
Gül, nergis, lale, karanfil
Seni kokluyordum her demetinde
Vazolarýmda seni seyrediyordum
Görüyor ve biliyordum ki
Vazoda tomurcuklar hiç açmýyordu, solmuyordu da
Ölümsüz altýn heykeller gibiydi
Vazgeçemiyordum senden
Her defasýnda taze çiçek umuduyla
Yeniden bir demet satýn alýyordum
Hep yapma çiçekler satýn almýþtým
Gerçeðinden farkedilmez… en güzel**
Demet demet umut satýyordun
Sihrine kapýlmýþtým Neydin Sen
Sevgin yapma çiçekler gibiydi ama
Hayatýmýn gerçeði idin Sen
Sevgini kokluyordum çiçeklerinde
Tüm içtenliðimle
Derlediðin umut demetleriydi þehir bahçenden
Bilerek aldanýyordum
Muhtaç olmak ne kadar zor
Hele sana muhtaç olunca
Çabaladým yorgun düþtüm bu defa
Artýk gülmeye de gül almaya da takatim yok
Üzdüm seni çiçekçi kýz affet beni
Umudum bir baþka bahara…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.