koydu sepetine kendini iyice gerdirerek birine iplerini tam koltuðunun altýndan tan aðarmadan
kýl düþse kesilirdi ayazýn kýlýncý çoraplarý tabanýndan yoktu papucunun ucu destur diyerek düþek türbesine kucaðýna çekti yolu
düþler seriyordu virajý keskin þosede kim toplarsa toplasýn ne derse desin yeter ki onun ardýndan gelmesin
elektrik mavisi bulutlar geçiyordu üstünden vurmuþlardý zaten uçan kuþunu yolladý bir an ruhunu cisminden geçti gözünün önünden galata’nýn yokuþu dilim dilim oldu tranvay raylarýnda ingiliz kumaþýndan paltosu
ve iki belikli sarýyer sýrtlarýndan koþarak istinye’ye teri bile anber kokan kýz geliyordu beklediði yere irkildi gök gürledi aðzý dolu küfürle yere tükürdü
ulan kömür bahtým gibi seni çekeceðim gene bir de kara olmasa rengin eðildi duldalayarak sepetini derin nefes çekti cýgarasýndan aðýz dolusu da it öldüren þarabýndan
kuþlar dönüyorlardý yatýdan
kasým
Sosyal Medyada Paylaşın:
uranus Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.