ORDA BİR KÖY KOYDUM
Orda bir köy koydum adý Þindiler,
Hayalým yurduma aparýr beni.
Ele bil üstüme duman tökdüler,
Elimden, obamdan qoparýr beni.
Þindiler gözümün önünde durur,
Kendin(köyün) her karýþý düþür yadýma.
Yetim bir çocuq tek boynunu burur,
Bir yeten olmayýr heç imdadýma.
Güc gele bilmeyir Tanrý feleye,
Yurdumun ocaðý qaralýb sönür.
Þeytanlar bac alýr, salýr teleye,(tuzaða)
Kendimiz baykuþlar yurduna dönür.
Baðlý qapýlara kilid vurulur,
Evlerden çekilir ayaq izleri.
Karðaya-kuzðuna yuva kurulur,
Aðlayýr ruhlarýn mesum gözleri.
Bir sükut çökübdür kendin üstüne,
Deyiþib yollarýn cýðýrý, izi.
Nedendir felekler durub kasdýna?
Kovðaya salýblar düþmanlar bizi.
Dönüb xarabaya evler-ocaklar,
Ocaðýn özü yox, ruhlarý yanýr.
Hezana çevrilir bahça-bucaklar,
Evlerden mürgülü kuþlar oyanýr.
Yönümüz çevrili daðlara doðru,
Elimiz çatmayýr, ünümüz yetmir.
Canýmýz ne kadar çeksede aðrý,
Vatanýn hasreti heç zaman bitmir.
Bal kimi süzülür Alý bulaðý,
Hastanin ruhuna þifa, can verir.
Yayýlýb her yana sesi, soraðý,
Dünenki yaralar bu gün kan verir.
Qoþa bulaq, diþ göyneden suyundan,
Senek-senek daþýyardý gelinler.
Çarxaxlýnýn bayramýndan, toyundan,
Dem tutardý harayýna gelenler.
Ýmirqýzý güzellerin üz yaþý,
Konaqlar üstünde kabab yeyerdi.
Damyeridir ulu yurdun yaddaþý,
El yýðýþýb naðýl , dastan deyerdi.
Bəs Bayram bulaðý, Mail bulaðý,
Zoðallýdan, Qamýþlýdan demedim.
Hürmet ilə yola salan konaðý,
Kendimizdən kayrýsýný görmedim.
Þindi daðý vüqarlý þax dayanýb,
Pirden baxýb bir cihaný görerdik.
Gün çýxmamýþ səhər tezdən oyanýb,
Medne tepesinde nezir vererdik.
Köç yolundan , köç daðlara çýxanda,
Qarduranda can üþüden yel esir.
Göy gurlayýb ildýrýmlar çaxanda,
Qaranquþlar yuvasýna telesir.
Böyük Yaldan güneþ çýxýb boylanýb,
Kendin sabahýna bir salam verir.
Sevgili aþiqler tezden oyanýb,
Daðlarýn döþünden benövþe derir.
Açýlýr Yaylanýn gülü, çiçeyi,
Arýlar durmadan hey þire çekir.
Laleler, nergizler çölün bezeyi,
Bülbüller aðlayýr, qanlý yaþ tökür.
Köç yolundan köç eyledi milletim,
Aþýrmadan aþýb uzak getdiler.
O, günden baþladý ahým, zilletim,
Xalqýmýzý peren-peren etdilər.
Bu derdin yanðýsý torpaðý, daþý,
Yoxuþu, yamacý, daðý erider.
Düþünen beyini, kavrayan baþý,
Döyünen yürekde yaðý erider.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Seyraqif Coculu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.