Sayfamý açtým ama bir türlü konsantre olamýyorum,
Ekrana bakarken aklýma gelmiyor, konu bulamýyorum,
Ekrandaki konuya yöneldim, onu yazabilirim sanýrým,
Yaþlý bir kadýnýn valiyle konuþmasý anlatýlýyor, bakarým...
Kadýncaðýz valiye demiþ ki: ’Bana ev verin, ihtiyacým var.’,
Vali de ona cevap vermiþ: ’Bu halinle yalnýz baþýna zor olur.’
’Oðlunla beraber otursana, o daha kolay olur senin halinde.’
Kadýncaðýz da: ’Sen de oturmaya baþla görürsün, gelininle!’...
Bu bir enstantaneydi geçip gitti zannetmeyelim, yaygýndýr,
Yaþlýlarýn durumu zor ama çareler de vardýr bizde, olmalýdýr,
Bir gelinle kayýnvalide, bu zor bir konu, tecrübeyle sabittir,
Kurumlarda yaþayan kayýnvalideler bence daha mutludur...
Konu bulamayýnca konular diziliyor arka arkaya, beklesinler,
Bizde her zaman böyle bir ihtiyaç olmakta, sýrayla eklensinler,
Sýra komediye geldi, onlar da sürer bir süre ama þiir bitmekte,
Þimdilik veda zamaný, buluþmamýz da artýk bir sonraki sefere...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.