Ve gözlerin düþüyor aklýma birden, Sabahýn alacakaranlýðýnda Beni hülyalara salan gözlerin. Ýþte o an, Olmayan aklým baþýmdan gidiyor...
Gitmekle gelmek arasýndaki kýsa mesafede, Yine hülyalý bir çocuðun gözleriyle bana bakan Bir tek sen varsýn gülüm. Sevdanýn ve umudun yeþerdiði her seviþmede, Ellerimde can verir yeniden ölüm.
Heidenheim, 22. Eylül 2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
Madk65 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.