dermaný kalmamýþ bir ömrün yorgun acýlarý var bende gözlerim uzaklýðý kalbim mazileri anlatýyor hazan olmuþ baharým, kaybolmuþ yaþantým, sönmüþ bir ateþin külleriyim artýk hep yýkýk,viran, harebe ve kayýp
karanlýk sokaklarýn asi sersersiyim ben kaldýrýmý buz kesmiþ bir yolun esaretinde, meçhul sürgün hayatýmý fýrtýnaya katýp durmadan gidip firarý arýyorum kaçtýçka peþimde acýlar, gitsem kayýp dönsem zûlüm
hapsolunmuþ bir hayata mahkum gibi zincire vurulmuþ duygularým paþlaþtýkça aðlýyor gönlüm ah ediyor sebebsiz yanlýþlara gülecek bir gün hayat bana o da artýk son aldýðým nefes olacak
solmuþ bir gül, dökülen yaprak, geiye kalan dikenim
Sosyal Medyada Paylaşın:
murtaza___ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.