yedi kat yer gibiydi, gözleri sabahýn narin dudaklarýndan dökülen füsun uyanýþýyla yedi renkli bir ýrmaða taþýndý zaman iki nilüfer kadar zarif /kadýn ve adam/ öylesine yankýsýz aheste zencefil tadýna karýþtýlar birlikte
kimse iþitemezdi bir masaldan bakýyorlardý serzeniþlerine yalpalanmýþ bir gençlik tortulanmýþtý umuda iþlerken kenevir kasnaðý ücra bir mahkumiyetti anýmsadýklarý ikametsiz kaldýlar sonra belki de mevsim hazandan yanaydý
çökünce dizleri yere ahmakça vurdu kýsýr bir özlemin lohusa aðrýsý
eskidi aþk ve aþktan kalma birkaç komedi..
Çiðdem Parlayüksel
Sosyal Medyada Paylaşın:
Çiğdem P. Yüksel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.