GEL BANA SOR

GEL BANA SOR

Gönül dili gözde imiþ rest çektim dile damaða
Bu dünya da murat alýp tattým amma gel bana sor
Güneþ üstünden batarken yokluðun sardým yumaða
Senli sensiz düþlerine yattým amma gel bana sor

Anladým ki hak görmemiþ yaradan bize visali
Senden önce ne aþk vardý ne de bu aþkýn timsali
Dolaþýrken daldan dala simli kelebek misali
Kanadýný incitmeden tuttum amma gel bana sor

Gecelerin sýðýnaðý canýmýn afet göçeri
Sanma ki yara almadý sað koymadým hiç bir yeri
Hiç uðruna heba ettim bunca varlýðý ederi
Gururumu beþ paraya sattým amma gel bana sor

Yüreðimde sen yaþarken Azrail’e gel diyemem
Sevdiðime sözüm vardýr baþa kýlýç inse yemem
Kafama yaðan taþlarý sineye gizlerim demem
Olur olmazýn sözünü yuttum amma gel bana sor

Derbeder oldum olalý notlarým kýrýk geliyor
Kendi kusurun görmeyen elekten süzüp eliyor
Bir yiðidi sevdim diye dostlarým beni siliyor
Kendimi er meclisine kattým amma gel bana sor

Darmadaðýn olmuþum da aklým dönmüyor firardan
Doluya koysam almýyor boþlarým zaten zarardan
Ariflerin sofrasýnda sermaye edindim ardan
Kýrk yýl sonra kuru kabuk attým amma gel bana sor

BOZOK KIZIM hali budur bilen bilir ahvalimi
Aðlatýr duygudan yoksun ne anlar elin zalimi
Sýrrýma agâh olanlar beyan ettiler halimi
Sonunda dost katarýna yettim amma gel bana sor

ALÝYE UYANIK
ALÝYE UYANIK

Sosyal Medyada Paylaşın: