biliyormusun sevgili ilk yaðmur düþtü bu gün Ýzmir’e artýk toprak kokusu yok kýzgýn asfaltlarda kavruldu su tanecikleri yine özlemler buruk kaldý topraðýn koynunda yaðmur damlasýnýn yüreðinde topraðý gömdüler biliyormusun nefes aldýrmadýlar tomurcuklar veremedi dünyasýna kara asfaltlar döþendi kat kat bu gün ilk yaðmur düþtü Ýzmir’e senin saçlarýnda kokan o yaðmur kokusunu koklayamadým doya doya çatýlarda kýrmýzý kiremitleri yýkadý yerde ise simsiyahtý asfalt zeminler kaldýrýmlar beton yada taþ toprak özlemiþti aslýnda benim seni özlediðim gibi yaðmuru Ýzmir’e ilk yaðmur düþtü ve düþtüðü gibi kayboldu karanlýk zeminlerde sevdalar kayboldu aþk kayboldu özlem kayboldu týpký senin zamansýz çekip gidiþin gibi 21/09/2011 18.03 Vural Atak Çamlýgil
Sosyal Medyada Paylaşın:
Çamlıgil Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.