Uzak yolculuklar çiziyorum bildiðim bütün ölümlerden aþk coðrafyasýnda Yüreðime çoðaldýkça çoðalan sevda denizinde o efsunlu gözlerinde Yalnýzlýðýn misafiri gözyaþlarým ve ölüm, her gece ölmek gibi bekler beni Gün olur bu çarký devran döner, üç günlük hayatta hakkýný helal et!
Ruhu çalýnmýþ bir bedenden geriye kalan ateþ de küldür adamým... Uzak þehirlerde býraktým seviþmelerimi,, Sabaha ise bir intihar...aþkýný helal et, her gece ölmek gibi Ilýk bir rüzgar bana doðru esiyor ölüm ensemde bir tanem.
Bir ses var içimde... vakti geldi der gibi ürküyorum, tut ellerimi Hangi sevda dayanabildi kendi fýrtýnasýna bu coðrafyada Korkuyorum bir tepenin rüzgarý uðulduyor kulaðýma Beynimi seller alýyor gözkapaklarým kapanýyor, korkuyorum...
Bir damla mutluluða açým... daha vakit erken, doyamadým. Zamansýz dalýndan düþen bir yaprak gibi çrüyeceðim... Parçalanmýþ yüreðimle, yavaþ yavaþ topraða karýþacaðým. Ölümüme ramak kaldý... hakkýný helal et her gece ölmek gibi..
JANET KOHEN Sosyal Medyada Paylaşın:
Janet Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.