SULTAN

Sultan

oturmuþ altýndan tahtýna sultan,
bir elinde elmaslar, digerinde zümrütler.
baþýnda anka kuþlarý, birbirinden güzel,
yüregi bomboþ ovalar gibi.
emrinde ordular, binlerce nefer,
topu, tüfegiyle daglarý deler.
binlerce sevdalý gönüllü nefer,
yüregi bomboþ, alevleri var.
baþka çaresi yok,
hele yürek alev, alev
çýrýlçýplaksa gece
dayanmýþsa kapýlarýna hasret,
özlem ateþini söndürmeden.
in tahtýn dan
bana öyle gel.
toplayalým tüm çivileri

seninle gökyüzüne merdiven yapalým,
vuruken darbeleri gökyüzünden,
yer yüzünün geceleri titresin
ayak izlerimizin altýnda,
çýldýrsýn merdivenler
adým, adým çýkarken.


dur
dön bak etrafýna
soluklan biraz
eteklerine sarýlan mutluluklarý topla
bakma geride biraktýklarýna
yagdýr yagmurlarý gözlerinden,
yýkasýn altta kalan, gerileri.
uzat ellerini az kaldý,
son katýndayýz maviligin
iþte...

Atilla Durukan


Sosyal Medyada Paylaşın: