İS KOKUSU

Olmaz artýk biliyorum sevdiðim çok zor
mutluluk, kavuþmak uzak bize.
Çok þeyi götürdü gözümüze baka baka
Geri dönmez sulara attý zaman..
Aylardan eylül ,günlerden cuma
sene hala ayrýldýgýmýzda kaldý
Benim aklým sende kaldý
Sen neredesin?
Hoyrat rüzgar nereye savurdu
o güzel saçlarýný?
Kim tutuyor öpmeye kýyamadýðým ellerini
Ve bakmalara doyamadýðým gözlerinde
Kim aksediyor....
Kim sarýlýyor ince beline
kimler buse konduruyor
ölünce beni gömsünler dediðim gamzene.
Yuva hayali kurmuþtuk üç odalý
korkuluklu,dýþý leylak boyalý.
Yandý hayallerimiz bir avuç kül oldu
ama yanðýnýn dumaný bende kaldý.
Öyle bir sindi ki kokusu,yýllar geçti
mevsimler geçti,
baþkalarýna kýydým nikahý
sýrf temizleneyim gitsin istedim kokusu.
Ama nafile....
Ben istemedikce koku sindi
o sindikce ben yandým .
Baktým olmuyor bitanem is kokusunu yaydým
belki gelirsin diye yoluna bakýyorum. 15 10 2007
Sosyal Medyada Paylaşın: