Gurur ve kibir
Hakta Hak yolunca, hakkým kalmadý,
Haram edilecek, hak olmaz bende.
Gönül bu konuyu, kâle almadý,
Bu ahit deðiþmez, sen; “var” desende.
Muhannet kýlýcý, kýysa da cana,
Feragatim vardýr, davadan yana,
Kibirli diyorlar, dostlarým bana,
Gurur kibir olmaz, bizim mahzende.
Belki, farký farktan, fark edememek,
Ya bilmez, mazurdur, ya zanda demek,
Baþa kakýnç olsa, verilen emek,
Üzülsem, kýrýlmam, kalmam ahzen’de.
Önüme, ardýma, saðýma, sola,
Cari sadakalar, infak bol ola,
Kýnasalar bile, vermeden mola,
Yok olur gideriz, Karzý hasende.
Acze düþen akýl, tedbire doyar,
Takdirin önüne, boynunu koyar,
Neyi nasýl? Murat, ettiyse o yâr,
Ancak o bulunur, kýsmet kesende.
Seçen seçtiðini, aþka düþürür,
Bir kutlu nefesten, nefha üfürür
Gururu, kibir’i siler, süpürür,
Güney cenahýndan, rüzgâr esende,
Baþý kel olanýn, saçý taranmaz,
Zillete düþende, izzet aranmaz,
Yaralý ne yapsa, yine yaranmaz,
“Kibir dolu” derler, “gönül kâsende”
16.09.2011…Mustafa Yaralý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.