ya bin yýl ya bin asýr sonra o gün gelecek, koklarken küllerimi mezarýmda bir böcek. o kadar yanacak ki yüksüzlük topraðam, yerden bir damar gibi kopup fýþkýracam.. ve birden bakacaðam her tarafým bitiþmiþ, baþým toprak altýnda bir maden gibi piþmiþ, nefesten daha ince ipek bir kumaþ derin, fosfordan daha parlak ince uzun ellerin...
Sosyal Medyada Paylaşın:
umut32 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.