Cahilin Dostluğu Kendine Kalsın (yakamdaki kir izi) cemal karsavran
Cahilin Dostluğu Kendine Kalsın (yakamdaki kir izi)
varlýðým varlýklarýydý düþ ülkesinden aðlamaklý çýrpýnýþtý ilk doðuþ dedem kulaðýma ezan okudu kafiyeli manzum sözler mýrýldanarak nenem ninniler söyledi e bebeðim e tahta beþik þýngýr mýngýr sallanýrken
kumlara bulandýk topraklara taþlara kah sürünüp kah emekleyerek çamur sývanmýþ kerpiç evlerde soðuk yaðmurlu sabahlara uyandýk ekmeði suya bandýk yumuþattýk iki öðünle akþamý erken yaptýk
babamýn el emeði tahta oyuncaklar lastik topuðundan araba tekeri ceviz dalýndan yaptýðý düdükler at binerdik sopalara cirit yapardýk o yokuþ senin bu iniþ benim paylaþamazdýk çocukluðumuzu
sübyan mektebinde elif cüzü ya yeni yazý ya eski yazý kaçýnýlmaz bir hayat felsefesi kalmýþtýk iki ara bir derede zoraki okuduk ilk mektebi söðüt çubuðuyla kýrbaçlanarak
ýrgatlýða çaðýrdýlar çobanlýða ameleliðe kimimizi everdiler oniki onüçümüzde gurbet göründü kimilerine valiz elinde okumak zenginlikti uzak þehirlerde evden kaçanlar sokakta yatanlar büyükler; bunlar adam olurlarmý dediler
kalanlar bir kaç hane yoksul,emekli gidenler kapýcý bekçi iþçi ve patron her yuvanýn bacasýnda dumaný emek bizim söz bizim iþ aþ bizim bana bir harf öðret kölen olayým cahilin dostluðu kendine kalsýn
Genç fikir ivriz edebiyat dergisi eylül 2022 sayý 13
cemal karsavran Sosyal Medyada Paylaşın:
cemal karsavran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.