SÖNMEZ BU YÜREKTE DEVRİM GÜNEŞİ

gün doðumu gibi gözleri þafaklar söküyor,
sözleri yeri yerinden oynatýyor,
daha býyýðý terlememiþ bir adamdý
yýldýrým ile dans ediyordu,
martlarla þarký söyler güvercine aþýktý,
yüreði vatan sevgisi dolu sevdalý mavi denize gökyüzüne,
istemezdi bu topraklar üstünde leþ kargasý dolaþsýn,
çýrpýndý durdu mangal gibi yüreði ile,
zalýma karþý durdu yiðidim yiðidim
devrim güneþim

Ansýzýn çalmýþlar puþlar kapýyý ,
götürmüþler mechule ,
ayýrmýþlar bedenden ruhunu ,
kýymýþlar mavi gözlü yiðidime.

nasýl kýydýnýz nasýl puþtun çocuklarý
karardý yüreðim daðlar gibi,
elimde söndü elvan çiçeklerim
sensiz yetim kaldým yiðidim yiðidim.

ölmedin
ölmüceksin fikren,
pervasýzca gelseler üstüme üstüme,
vursalar baþýmý taþtan taþa,
kýysalar bu cana,
sönmez bu yürekte devrim güneþi,

ÝRFAN KÖKTEN

Sosyal Medyada Paylaşın: