Seni görmeye,seni görmeye
Geceyi aþmaya
Ne yakýn vakit
Þimdi yürüyecek insanlar
Ve sese kýrýlacak kilit
Geceden düþüyoruz
Gündüze doðru
Býçaklarý yeniden biliyoruz
Bu yeryüzü insaný ,Ademin oðlu
Budur, uzun,güneþe bir koþu
Tüm evler boþalýr yavaþ yavaþ
Geceden boþalttýk gündüze ,korkuyu
Sýrada bekliyor bizi, bir sesli telaþ
Ne vakit tan vaktine varsam
Gözlerime söz veriyorum her sefer
Ne vakit bu sokaktan güneþe çýksam
Yüreðime sýrtlýyorum bir aðýr mavzer
Denizden sýçrýyor güneþin raksý sokaklara
Bir çocuk bölüyor ilkin
Gündüzün uykusunu
Yavaþ yavaþ seðiriyor
Toprak kokusu damlarda
Ve ezanlar vuruluyor duvarlara
Ki biz insanýz
Ýman etmeli güneþi yaratana
Ýman etmeli yüreði yaratana
Geceden çýkýp gündüze
Üzerimden sýyýrýp yarým bir uykuyu
Ýlkin seviyorum seni
Ýlkin görüyorum dudaklarýnda o,derin buðuyu
Dizlerime boþaltýrken bir aðýr mavzeri
Bir þeylere yanaþýrken
Mesela gündüzden geceye
Bir þeye daha iman ediyorum
Geceden çýkmak gündüze
Seni görmeye,seni görmeye
Sosyal Medyada Paylaşın:
Enes Talha Tüfekçi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.