AÞKINA ERSEM
Söyledi dillerim kalbim inanmaz
Aþkýna erse dil; kanmaz ki, kanmaz
Yürekten gelmez de kelamým yanmaz
Aþkýna erse dil; kanmaz ki, kanmaz
Yandýkça diyorum; belki de yalan
Kavrulmaz mý acep aþk ile dolan?
Hakikate erip özünce bulan
Aþkýna erse dil; kanmaz ki, kanmaz
Ahýmýn ahýnda kendimde yandým
Hasrete düþtüm de kandýkça kandým
Gecelerde adýný gizlice andým
Aþkýna erse dil; kanmaz ki, kanmaz
Vicdanýma sordum anlamaz halden
Yönüme bakarým ayrýlmýþ yoldan
Uyarsam kaç kere anlamaz dilden
Aþkýna erse dil; kanmaz ki, kanmaz
Sukutun sesiyim sessiz inlerim
Vaveyla yürekte onu dinlerim
Ah eder naðmeler kendim anlarým
Aþkýna erse dil; kanmaz ki, kanmaz
Yüreðim yanýyor dostu görmezse
Bu dünyadan geçip erken ölmezse
Ayrýlýk harýndan bil ki gülmezse
Aþkýna erse dil; kanmaz ki, kanmaz
Susarsýn beyhude konuþsan boþa
Ýhlas gerek belli, uðraþma haþa
Bozkýr’ým gönüller aþk ile coþa
Aþkýna erse dil; kanmaz ki, kanmaz
Adnan SÝVRÝ 08.09.2011