koca bir kuþ geçmiþ bir kanadý kaf daðýnda bir kanadýyla kaplamýþ aðlaþ aðlaþ yýkýntýda
gagasýnýn üzerinde iki kuyu ki biri ölüm biri dirim elbet öyle iri.
aldýkça soluk mezbeleden yükseliyor duman duman akça piri hangi kapýdan girse hay tutar olsa ebabil kanadýndan hayra çýksa bu son say.
vaktin biriymiþ -o kadar çokmuþ ki gün ve o kadar çokmuþ ki isim- latif bir tan aðarýyormuþ üzerinden aðaçlarýn altýnda henüz gümüþ renkli bir dere içinde kurþun rengi balýklar çok eski bir resim gibi donmuþ taþa çarpa çarpa köpüklerde kahkahalar.
omuzunda kuru gül renkli þal konmuþ geceden pencerenin önüne sallanan sandalye mi sallantýda hayal mi ne...
annem derdi ki iki gün yatak üçüncü de toprak babam daha vakur yakýþtýrmazdý diline asiliði olurlardý yine de beþer yaný akýtýrdý gözünü tahta zemine
eksilmeseydi týkýrtýlar dedirtmeseydi elaman.
kim gelmiþte konuksamýþ dünyalýðý kim konuksamýþta baki kalmýþ gülistan...
ne zor ne acý hiç kanatmadan vuruyor dalga kumsallara hiç sezmeden eksiltiyor çakýl taþlarý.
elinde iþte, küçük boylu küçük elli bir çocuðun küçük tepelerde saydýrýyor caydýrmýyor bir iki üç... gelmesi güç.
bütün masalar biter saçýlýr göðün kapýsýndan yine üç tekcik elma biri anlatanýn biri dinleyenin biri börtü böceðin kafasýna.
mavi kurdeleyi deðer bulan arkadaþlara ve her biri kurdele deðerinde tüm beðenilere teþekkür ederim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
kibritçikızınkibriti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.