SEVDA MAKAMINA...
Sevda makamýna
Çiseleyen yaðmur tanelerinin
Toprakla buluþtuðu bir þubat akþamýnda
Açmýþým gözlerimi bu yalancý Dünyaya.
Yoruldum,
Örselendim
Ne acýlara göðüs gerdim
Yolcusu gelip giden bu handa.
Üþüdüm tir tir titredim kýrkikindi
Akþamlarýnýn ayazýnda.
Gün kýzýla boyandý her akþam
Sessizce aþtý karlý daðlarýn ardýna
Minik bir serçe gibi çýrpýndý, zavallý yüreðim
Gecenin karanlýðýnda
Bomboþ sokaklarda adým adým ilerlerken
Bir çöpçüler birde
Sokak lambalarý þahitti yalnýzlýðýma.
Akrep hýzla koþarken yelkovanýn peþinde
Boþaldý zenberegi
Hüzzam makamý týk tak seslerinde kahroldum
Gece yeni gün doðumuna gebe
Her gece ayný iþkence
Bitmiyor ki sancýlarý
Bir þimal, bir ay bir de seher yeli,
Þahitti doðumu bekleyen umutlarýma.
Tutunacak bir dal
Sýðýnacak bir liman aradým
Diyordum ki,
Uzaklardan gökkuþaðý renginde bir ýþýk doðsa
Kar yaðmýþ þakaklarýma.
Daral geldi
Derinden bir offf çektim
Süzüldü yanaklarým da iki damla yaþ
Ben gözyaþlarýmýn tuzunu basarken yaralarýma
Bir sokak kedisi bir de
Köþede duran manolya þahitti acýlarýma
Gecenin sessizliðini böldü,
Yüksek ökçeli bir çift kundura
Kendime mekân tutuðum, eski kýrýk dökük bankýn
Tam da sol yanýnda.
Namlunun ucuna sürülmüþ
Bir sevda kurþunu,
Hedef yüreðim
Maktul yedi daðýn ardýndan
Gelen sýrma saçlý meçhul sevgilim.
Bir titrek ellerim
Bir de parmak arasýnda ki sigaram þahitti heyecanýma.
Efsunlu bakýþýnda kayboldum
Rotam yýkýk yönüm belli deðil
Yarýným meçhul, sol yanýmdan vuruldum.
Ben maðdur,
Efsun bakýþlý dilber makdül,
Bulun katilimi!
Damgasýz mühürsüz gönderiyorum
Arzu halimi en yüce makam olan SEVDA MAKAMINA
OSMAN BAYLAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.