Ey Çocuk
Þiddetle savruldum
Tam orta yerinden yýrtýldý ufkum.
Bir yaným dünya
Bir yaným ahiret dedi
Anlamaz flu düþünceler örttü beynimi.
Þaþtým,
Þaþýrdým ey çocuk;
Týrmanmak istedim göðün ucuna
Ayaklarýmda prangalar olan batýl inancým
Derinden derine çekti.
Aklým, vicdaným, kalbim öyle tutulmuþ ki:
Göðüm dar
Yerim bir iðne deliði.
Çýkar bizi ey temiz yürekli çocuk
Fýtratýn bozulmayan rengine boya,
Allah’ýn boyasý deðil mi bu?
Bak ýþýl ýþýlsýn
Nasýl yansýyor yüzünden
Sen ey pýrlanta, elmas yürek
Bir dokun þu paslý gönlümüze
Dökülsün birbir asilikler
Vahyin temiz sularýna daldýr
O ki fýtratý koruyan
Temizleyen gerçek membadýr.
Yüreðinin deðdiði yerdir sýçrayýþýn
Býrak kendini o masum göðün ellerine
Gök yer arasý mana taþýyor
Allah’ýn bitimsiz hazinesine
Dal ey çocuk
Günahsýz ellerini aç Allah’a
Dua et
Unutma:
Ýman eden
Salih amel iþleyen
Ve birbirlerine
Hakký
Bu hak üzerinde
Sabrý tavsiye eden
Kullarýn arasýna kat.
Haydi çocuk
Bu duayý söyle
Söyle ki açýlsýn göðün tavaný
Bizlerin çatlayan yüreklerine
Vahyin rahmet yaðmurlarý yaðsýn
Temizlensin günahlar aksýn
Ta ki cennet bahçeleri yeþersin
Yüreðimizin orta yerinde.
(Eylül 2011 Ýstanbul)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.