ŞİİR

Yoðun yaþanan duygularýn ardýnca,
Giz yükü sancýlarla doðar.
Düþüncenin çizgi ötesine dair,
Bir ilâhi hüzün çocuðudur þiir.



Dünya için yeni bir güzelliktir.
Akýllara nur;
Gönüllere hazdýr þiir.
Duygusal keþiflerin sonu,
Tellal sadeliði ile ünlenen,
Bir tatlý avazdýr þiir.

Sevgiliye mesajdýr.
Dilektir; duadýr:
Sevinçtir.
Nadiren serzeniþtir þiir.
En çok sevenlerle,
Bir sevimli dertleniþtir þiir.

Þairle þiir,
Þiirle þair söyleþir;
Derler ki:
Ey hüzün çocuklarýnýn anasý…
Yalnýz deðilsin bilesin;
Her insan biraz ozan,
Her þiir biraz insan.
Hepimizin ortak hazzý,
Bir takdir-i ezeldir þiir.

Konu ve þekil çok önemli deðil.
Gönülden söylersen avazý,
Bir kusursuz güzeldir þiir.

Ilgýn–1994


Sosyal Medyada Paylaşın: