Özür dilerim çocuk tutamadým sözümü
Sana güzel bir dünya vâdetmiþtim ama zor
Bilgiçlik maskesiyle kapatýrken yüzümü
Aczime hayýflanmak ruhumu yakan bir kor
Saklamaktý niyetim müzminleþen güzümü
Heyhat tüm çiçeklerim ellerimde soluyor
Kaðýttan gemilerle aþýp okyanuslarý
Keþfedecektik hani güzelliði yeniden
Yazýk kör zihinlerin cisimsiz fanuslarý
Kaplamýþ gökyüzünü biz uyurken aniden
Kibrit alevlerine hapsetsem de özümü
Asrýn tüm masallarý hüzünle son buluyor
Bulmaya çalýþmadan içimdeki kovuðu
Hep uçar sanýyordum hayalimdeki hûma
Telaþla yok ettiðin gözlerindeki buðu
Çöktü gece misali en kuytu umuduma
Kanayan gülüþlerin çoðaltmýyor azýmý
Tükendikçe varlýðým hiçliðe yol oluyor
Aþk ile döner âlem demiþtim ya inanma
Basit emeller için onu çoktan kirlettik
Sen doðruysan herþeyi doðru olacak sanma
Çýkar gölgelerinde aranýr oldu etik
Görünmeyen çukurlar kaydýrýrken düzümü
Nasýl derim sana ben iyiler hep gülüyor
Çek istersen elini lâyýk deðilim sana
Düþlerindeki hayat elimde yýkýlmadan
Yaþanan zulüm aðýr gelmiyorsa insana
Belli ki çoktan olmuþ kendine bile nadan
Anla ama affetme hâlden muâf sýzýmý
Sen sustukça yüreðim kahýr ile doluyor
2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.