UYAN DA KENDİNE DÖN
Yýllardýr bu millete çok acýlar veren var,
Bu þerefsiz güruhu ne bir bilen, gören var,
Ne bir telin, mitingi ne bunlarý yeren var,
Ey þanlý Türkoðlu Türk uyan da kendine dön.
Çok deðil bir mezrada vardýr üç beþ tane ev,
Gündüz kimse görünmez, gece yapýyorlar av,
Birkaç uyuþturucuya oluyorlar belli tav,
Ey þanlý Türkoðlu Türk, uyan da kendine dön.
Doðrudan devletime koyuyor bunlar tavýr,
Millete kafa tutup, güya yaparlar zavýr,
Bunlarýn soyu meçhul, Kürt deðil bunlar gavýr,
Ey þanlý Türkoðlu Türk, uyan da kendine dön.
Görünürde Mesut’tan alýyorlar emir’i,
Arkada Siyonistler yapýyorlar kemiri,
Uyanýk ol Türkoðlu biz erittik demiri,
Ey þanlý Türkoðlu Türk, uyan da kendine dön.
Devletim ihaneti temelden fark etmeli,
Atýlan adýmlardan geriye çark etmeli,
Lanetlenmiþ kavimle iþleri terk etmeli,
Ey þanlý Türkoðlu Türk, uyan da dön kendine.
Perde arkasý baþka, baþka önde görünen,
Yeter gayri diyoruz, Yeter, bunca sürünen,
Millet isyanda beyler, hep karalar bürünen,
Ey þanlý Türkoðlu Türk uyan da dön kendine.
Oðuzsoylum diyor ki; bu böyle sürüp gitmez,
Birkaç it gebermekle bu savaþ kökten bitmez,
Ebediyen yok olup, sonsuza kadar yitmez.
Ey þanlý Türkoðlu Türk, uyan da dön kendine.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.