uzayan bir daldýr içimde gülücüðümü yýrtar yüzümde hüzünlenmek istemezsin kimi zaman sýrf bunun için içmeye deðerse de
yeni doðan güne perdelerimi örterken duyulur kuþlarýn sesinden tutulmayan söz, eski yemin kökünden koparmýþ olsam da yeniden filizlenir bir elem çiçeði penceremdeki boþ saksýda
umutsuzluðum deðil beni ele veren aslýnda hep bir umudum olmasý yarýna saklanamýyorum saðlam bir pencere gibi eski bir duvarda
Sosyal Medyada Paylaşın:
Murat Kayali Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.