Bazen iþte , Öyle bir vapura binmek gibi, Arkanda kaybolanlarý izlemek gibi aþk. Yavaþ yavaþ uzaðýnda kalan tüm güzellikler kadar, Ýçinde büyüyen bu dikenler, Dalgalarda köpüren bu nefret. Karabataklar þarký söylüyor. Bazen ihanetleri, Tüm yarým kalmýþ ,ýrzýna geçilmiþ hayalleri. Kýlýk kýyafet centilmen,modern leydiler makyajlý ; Terbiyeden bahsediyorlar parmaklarý ’french’li dokunuþlarýyla. Ama her son kaybeden için ; Her son kalpte dilsiz ,buruk bir ’ ha siktir’’ ile bitiyor..
Demir Ferhat Bilal / 09 /2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
anechra Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.