Seninle ilk tanýþmamýzý hatýrladým gülüm... Ayný okulun , ayný katýnda, Farklý sýnýflarda okuyorduk Teneffüs zili çalmýþtý, Sen sýnýfýndan bir sinirle çýkmýþ Ben de sýnýfýmdan tam çýkarken arkaný dönmüþ Birilerine sayýþtýrýyordun Birden döndüðünde çarpýþmýþtýk göðüs göðüse... Sen bana önüne baksana kör müsün demiþ, Ben de hadi ben körüm ya sen benden de körmüþsün bayan Hem çarpýyorsun , hem de üste çýkýyorsun demiþtim... O anda gözlerimiz gözlerimize kilitlenmiþ , Esmer tenin ve siyah saçlarýnýn telleri arasýnda kaybolmuþtum bir an Ýliþkim kesilmiþti dünyayla... Sonra uzun süre bakýþarak ayrýlmýþtýk oradan ...
Ondan sonra zaten her þey kendiliðinden geliþmiþti ... Ben arada bir kör numarasý yaparak sýnýfýna giriyor, Sen kahkahalar atýyordun ve ben o anda Sýnýfýnýn kapýsýnýn arkasýna saklanýyor, Sen fýrlayýp arkamdan yana döne beni arýyordun... Diyorum ya gülüm hep iyi anlarýmýzý düþünerek, Teselli ediyorum kendimi, Ve hep o anýlarla yaþýyorum..
Utanýrdým kýzlara arkadaþlýk teklifinde bulunmaya O yüzden kimseye açýlamaz ve hep yalnýz kalýrdým... Ta ki sen Eee ne olacak halimiz diyene kadar ... Sonrasý malum gülüm, el ele kimse görmesin diye uzak mahallelerde buluþup gezmeler Göz göze bakýþmalar ve hep mutlulukla andýðým o güzel anlarýmýz kazýlý kaldý yüreðimde...
Þimdi sensiz uzun yýllar geçti Leyla...
Sensizliði solumak, Ciðerlerime batan birer baldýran çiçeði sanki... Yorgun yüreðimle çýktýðýmda sokaklara Senin izlerini görmek beni hem mutlu ediyor Hem de yokluðuna kahrediyorum gülüm...
Sen de severdin ya yaðmuru Geçen gökten boþalýrcasýna yaðýyorken , Kendimi attým sokaklara Seninle gezdim/ sensiz... Attým kafamdan her þeyi Senli düþüncelere kapak attým. Hep iyi anlarýmýzý düþündüm Ve güldüm... Zaten seninle her anýmýz güzeldi... Ne sen beni üzmüþtün Ne de ben seni ... Tartýþmalarýmýz bile birbirimizi incitmemek üzerineydi gülüm... Hep eleþtiri, öz eleþtiri mekanizmasý çalýþýrdý konuþmalarýmýzda... Yaþýmýz gençti ama olgunlaþmýþtýk ikimizde hayatta...
Ve her piþen ve olgunlaþan hayatýn sonunda Bazý sonlarda kaçýnýlmaz oluyordu, Yitip gidiyordu yaþamlar hayatlarýmýzýn baharlarýnda, Kahpe pusularda Hain bir silahýn namlusunda...
Devamý var Kazým DOÐAN 20.08.2011 Sosyal Medyada Paylaşın:
kazım Doğan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.