Nefesine Gül Düştü Sevdalı Çocukların (GÜLCE-Bahçe)

-...........Üstad Mehmet ÖZDEMÝR’e saygýlarýmla...

-I-
..................................’Bakýþlarý kartal, elleri pençe’
..................................Yürekleri kadifece
..................................Çocuklar girerdi düþlerime
..................................Seneler, seneler önce...

En çok boy aynalarýndan görürdüm büyüdüðünüzü
Bulutlara selam götüren uçurtmanýzýn ipi bendim
Mavi yeþil bilyeniz, kýrmýzý bisikletiniz olurdum
Tökezleyip düþseniz, çizilse diz kapaðýnýz
Acýnýzý duyardým anne-babanýzdan evvel
Büyüdünüz, sizi ben büyüttüm can evimde
Beraber büyüdük anlayacaðýnýz...

Duymadýnýz sancýlý çaðrýlarýmý,
Ve yaþamadýnýz acýlarýmý çýðlýk çýðlýk...
Mýsra çöplüðünü temizleyende gül kokulu rüzgârlar
Tohum filiz, filiz fidan, fidan orman olanda
Geleceksiniz nefes nefese biliyorum
Biliyorum sýðmayacak içiniz içinize
Asla kýrgýn deðilim, kýrýlmadým, kýrýlamam ki size
Sabrýmýn menekþesi olup açacaksýnýz ellerimde
Hoþ geldiniz diye sarýlacaðým
Safalar getirdiniz diye ciðerlerime çekeceðim kokunuzu
Dönüp kýbleye doðru,
Diz çöküp
Þükredeceðim...

-II-
Nefesine gül düþtü sevdalý çocuklarýn
Þekli bile deðiþti sonsuz yolculuklarýn.

Doðurdu þiir ana Gülce’sini doðurdu
Emzirdi Türkçe Türkçe, hamurunu yoðurdu
Ondokuz parmak ile saatlerini kurdu
Nefesine gül düþtü sevdalý çocuklarýn.

Bir etti ayrýlarý, bitirdi kavgalarý
Müjdeler olsun güne, çýktý sancak yukarý
Ufuklardan süpürdü, fýrtýna, bora, karý
Þekli bile deðiþti sonsuz yolculuklarýn.

..................................Geldiler
..................................Geldiler baharla, muþtularla geldiler
..................................Bir sohbete tutuþtuk ortasýnda zamanýn
..................................Yer, gök,eþya, mevsim
..................................Kulak verip dinlediler...

Yazýlmadý son þiir, söylenmedi son söz daha
Dil tarlasý iþlenmedi, sürülmedik yerler var.
Yaðmura gebe bulut, zaman geliyor aha
Sabrediniz çocuklar...

Sallanýyor portakal, kýrýlýyor dalýnda nar
Canlanacak yeniden alfabenin gül mevsimi
Gölgesi yeter bize aðlýyor bak koca çýnar
Az kaldý, sabrediniz çocuklar...

Sýrtýnda alýç heybesi Yunuslar dizi dizi
Gelecekler göreceksin, duyacaksýn, bileceksin
Mevlâna dergâhýna çökerekten dizimizi
Yedi kat göðe doðru süzülecek, süzüleceksin...

Yazýlmadý son þiir, dizilmedi son mýsra daha
Çaðýracak Dedem Korkut, olacak dilde bahar
Maziden âtiye uzanacak ýþýk salkýmý
Sabrediniz çocuklar...

..................................Þimdi ýþýk salkýmý üzüm baðýnda
..................................Mýsralarý gülümseyen þiir güllerinin
..................................Arasýndayým..
..................................Yüreðimde ayný sevdanýn türküleri
..................................Süt aklýðý zamanýn
..................................Tam ortasýndayým...

Mustafa Ceylan

Sosyal Medyada Paylaşın: