keþke çocuk kalsaydým
büyümeseydim hiç
annemin eteðine yapýþlý el gibi eskiseydim
çürüseydim babamýn gözünde baþý okþalý
ve yanaðý kýzýl kuzu yazýlsaydým þiirdeki i mgede
keþke çocuk kalsaydým
o zaman keþkelere sýðýnmaz
dertleriyle
acýlarýyla kafa yormazdým dünyanýn
küçük dünyamda hayal kurmaya
güzel düþünmeye
çamurdan oyuncak( binmediðim araba özellikle) yapmaya
devam ederdim rahatsýzlýk vermeden kimseye
keþke çocuk kalsaydým
sokaklarýmý arþýnlamaya
daðlarýmý otlatmaya
ve içimdeki çocuða
sabah akþam kucaklayýcý vakit düþseydim
keþke çocuk kalsaydým
aklým ermeseydi kötülüðe
gözlerim tanýþmasaydý günahlarla
sözlerim hep duru ve doðru çýksaydý
kalbime aþk acýsý (s)inmeseydi
keþke çocuk kalsaydým
býrakmazdým bir can ölsün
izin vermezdim bir çiçek solsun
ve yüreðimle avuçlarýmla
gagalarýný iyice temizlerdim güvercinlerin
barýþa daha bir uçsunlar diye
daha bir huzura kavuþsun diye insanlar
yalana dolana yakalanmasaydým