ZORUMA GEDİYOR

içimizde bir ürperti var
her gün evin bacasý tütermi
sýcak bir soba... yanýyor mu diye baktýk,
bir ekmek için koþarken çamura düþtük,
kýp kýrmýzý narý aðaç,ta seyretik,
ilkindik durduk,

tutuþtu tenimiz ateþ gibi,
gözlerimiz açýldý çakmak gibi
susmayý adamlýk bildik ,sustuk,
biz sustuk ,siz sýrtýmýza semer vurdunuz,


büktük boynumuzu
karýþtý saçýmýz topraða
ayakkabýlar yýrtýk çoraplar yamalý,
bu nasýl hayat,bu hayatý biz mi seçtik,
kader dedik ,sýðýndýk yaradana,
siz el gibi kýydýnýz..

insaný biz dost bildik ,ar bilir sandýk
güvendik bel baðladýk,
kime güvendiysek sövdü durdu
anamýza avradýmýza göz koydu.
her gün bir kurtarýcý bekledik.
bu saf hallerimiz yýktý bizi,

Ýrfan Kökten
Sosyal Medyada Paylaşın: