Sor yangýnlara, Verdiði bu ateþten kalacak küllere... Dokun her bir köz parçacýna, Acýyan her yerde geri kalan yanýk yaralarýna... Bak kömür karalarýna, Ýslerden kararan o zifiri duvarlarýna...
Acýyor her bir parçam... Yanýyor içim, daðlanýyor yüreðim... Nasýl bir acýdýr bu, her bi düþüncede boðazýma düðümleniyor korkularým.. Konuþamýyorum, dilimin ucuna gelenler boðuyor beni... Yutkunuyorum, ben yutkundukça göðsüme birikiyor yutkunamadýklarým.. Sanki bir kaya parçasýdýr göðsüme oturan... Her nefes alýþýmda aðýrlýðýyla acýsýný hissettiren..
Dokunmayýn bana, dokunmayýn ki yaþayayým acýmýn her bir saniyesini... Susturmayýn, haykýrayým; içime oturan o aðýtlarý çýkarayým içimden... Son kez yaþayayým, son kez haykýrayým... Ýçimde yaþadýkça daha bir eritiyor, bitiriyor beni.. Býrakýn, býrakýnda boðulayým acýlarýma.. Dökeyim içerlerimdeki bu acý yangýný...
Düþünmek korkutur oldu artýk, Gözlerimi kapatmak istemiyorum... Kulaklarýmda uðulduyan seslerle, korkuyorum.. Her yanýmda insanlar,çepecevre kuþatmýþken beni, Nasýl yaþayabilirim acýmý kendimle, doya doya haykýrabilirim... Dokunmayýn, dokunmayýn bana, ben bu acýyý son kez yaþýyorum..
Kulaðýmda výzýldýyan, her bir sesle.. Göz kapaklarýmýn ardýnda yaþattýðým anýlarla... Ellerimdeki sýcaklýkla... Bedenime buz kestiren o bedenin soðukluðuyla... Dilimdeki adla, beynimdeki heybetle. Dokunmayýn, dokunmayýnda yaþayayým kendimle dile getiremediklerimi...
Ýçimde biriken bütün acýlarýmý... Köreren duygularýmýn, geliþen anlarýný... Yanýyor, daðlanýyor yüreðim.. Ýçimden çýkmadýkça, daha bi yakýyor buz kesen bedenimi... Býrakýn ellerimi, kollarýmý, düþüncelerimi... Býrakýn beni, þöyle bir uzanayým kapatayým gözlerimi..
Uyandýrmayýn, dalayým acýlarýma...
BURCU BAYRAKLI Sosyal Medyada Paylaşın:
burcubayraklı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.