MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

KINALI ÖYKÜSÜ
yarsuad

KINALI ÖYKÜSÜ



Sekseninde yedi þubattý ,kaybetmiþti eþini
Doðum yeri seyyar ,kimse bilmezdi yaþýný
Evlilikte Yarým kalan, asýrlýk Kýnalý düþünü
Gözyaþlarýyla ,Velisini yorumluyordu

Acep Þükretmesini bilemedik’mi ,’oðul ay’
Yüzü geçkin kilo ,bir seksenlik boy
Hüznün çizgileri derken: ’Kýnalým oy ‘
Beyi ile güreþ tuttuðunu hatýrlýyordu

Toprakale’de, bahçe sularken akraba oðlu
Pehlivan yengesine kayýnlarý emmioðlu
Güreþ halkasý kurulur ,arkýn baþýna saðlý sollu
El enseyle birer, birer suya yatýrýyordu

Dediler ki : ’aðabeyimizle yani beyinle
Ýsterimsin ? ;Güreþ tutsun seninle’
Dedi: ’izin verir birde erkeklik onuru ile
Çýkmazsa meydana’ yýkacaðýný biliyordu.

Yýkmasýna yýkmýþtý, bir çelmeyle beyini
Bir çit direðiyle dövülüp ,seyre doyan köyünü
Çadýr açýþýný ,göç çekiþini ve erkek payýný
Yarý mabus ,eniþte evinde arýyordu.

At binmiþ ,silah çekmiþ, erine gardaþ olmuþ
Onunla aðlamýþ, onunla gülmüþ, ana olmuþ
Toroslar da yaylamýþ, çukur ovada avlanmýþ
Hanýmdan gardaþ, erden dost olurmuydu

Bey cilve ister,naz ister,kýrýtmalý söz ister
Güreþiciyi neylesin, oðul ister, gelin ister
Sarý saçlar, yüksek topuk , dolanacak boyun ister
Aslanýn diþisine ,töreler geçit vermiyordu.

Kayseri Karaköy , toprak kale, Konya Kadýnhaný
Kürdü, Laz ý, Çerkez i ya yürüðün yöresi yurdu hani
Toroslarý, yaylalarý parsellemiþler; Ne deve, ne çaný
Zaman galleþ ,insanoðlu çið süt emmiþ; Diyordu

Eniþte evi güzel, eniþte evi çok katlý hemde hoþ
Lakin oturanlar memur, balkonlarsa sessiz boþ
Mahpus damýna benziyor yalnýzlýklar peþ peþe bir hoþ
Ne iti, ne horozu, ne konuþacak adam vardý

Kimsenin evinde, mutfaða girmez ne deyim
Dolap açmaz, ocaða dokunmaz sorsan’ eyiyim’
‘Ah erim’ diyordu, saðlýðýnda dalaþtýðý kýnalýya beyim
Vücut ihtiyar, ayak yorgun, gönül kanatlý uçamýyordu

Yörüðün hasý, goca Mahmud bacýsý
Mangal gibi yürek, közlenmiþ acýsý
Yalan oldu; Omar ý,Ecesi, Kýnalý Hacýsý
Ölen ölmüþ, kalana nolmuþ, sormuyordu

Yarsuadým; Kýnalýnýn bir günlük öyküsü
Ölüm deðil ‘9’ çocuðu üzmeme gaygýsý
Miras bile aldýrmamýþ ;Gardaþ saygýsý
Döndü sünü, Kemalini kimseye açamýyordu

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.