bir nefeslik son bir nefeslik bahar koksam hiç zorlanmaz içimdeki el deðmemiþ kadýn selamlardý aþký
biraz istekli olsaydý sesim...
salýncaðý kýrýk bir parktaydým son yeminimde bugün on birinci asrý kalbimin yýrtýldýðý günün yaðmur yaðýyordu, aðlýyordum tuh sana demiþtim zat ý muhtereme yalnýzdým, ýslanmýþtým, sancýlý biriydim belki bir kurtuluþun operasýný þakýyordu kuþlar belki inceldiði yerden kopmuþtu sevdam ve bir aþk daha ýþýðý kapatýp uyumuþtu sonsuzluðunda
salýncaðý kýrýk bir parkta kalmýþtý bedenim köhnelmiþ kalp ters çevrilmiþ terlikler gibi ölü evi hükümdarlýðýnda saklanacak denizin gülüþünü göremeden yýllar örtecekti artýk üzerini
konuþamamak (adý eylül olmalý sadece dilsiz kadýnlar bilirmiþ bu mevsimi) patavatsýz þiirlerin ve intiharýn elinden tutup suçlu bir zamansýzlýkla hoyrat bir ömrün uðultusuna boðulacaktý
biraz istekli olsaydý sesim baharlardan bahseden o dað gülümseyince yüzüme teslim bayraðýný zirvesine dikerdim
kim kaçabilmiþtir seslerin saklayamadýðý aþkýn esirgeyiþinden kim kaçabilmiþtir düþlerin düne deðmeyen pembe renginden
bir nesfeslik son bir nefeslik bahar koksam hiç zorlanmaz içimdeki el deðmemiþ kadýn selamlardý aþký
biraz istekli olsaydý sesim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
çöldeki kelebek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.