GÜNEŞİN KOYNUNDA ÜŞÜYORUM
92- "Cehennem kýzarýncaya kadar 1000 yýl yakýldý.
Sonra beyazlaþýncaya kadar yine 1000 yýl yakýldý.
Sonra kararýncaya kadar 1000 yýl daha yakýldý.
Þimdi o, zifiri karanlýk gece gibi, kapkaranlýktýr."
Hz. Muhammed
KANADI KIRIK KELEBEKTEN
Kanýyor yüreðim mum kokulu gecelerde
Asýyorum gülüþlerimi uçurumlarýn kenarýna
Karabasanlar esir alýrken düþlerimi
Umutlarým ah umutlarým acýlarýna gebe
Asi fýrtýnalar koynumda ebedi uyurken
Anýlarýn yaþlý gözlerime demir atarken
Mantýðýn uykusuna ipini çekerken kalbim
Boþ sokaklar tedirgin yorgun ayaklarým bezgin
Sana ihtiyacým var gel gel diyemiyorum sana
Ciðerlerim kan kusarken ardýndan
Matemin soluk rengi yüzüme yansýrken
Gözyaþlarým katlederken solmuþ resimlerimi
Ne gariptir ki donuk renklere can veriyorum
Sitem deðil benimkisi sadece teselli
Kâðýttan gemiler yapýp yüzdürmeye
Soðuk kýþ gecelerinde feryadýmý dinlemeye
Ne gitmeye ne de kalmaya alýþkýn deðilim
Kestiðin umutlarým dikiþ tutmazken
Acýnýn kantarýnda tartmaya korkuyorum
Dilinde eþkýya sözlerin pusuda yatarken
Güneþin koynunda buz gibi terlerken
Gamzelerinde ince sýzýmý eritmeye
Bedenimi deðirmen taþýnda öðütmeye
Ruhsuz kalbimi yaþarken öldürmeye
Alýþýk deðilim
Remziye ÇELÝK
Yorum: Emre ÖZKAN
Emre ablam o güzel sesinle þiirime can verdiðin için çok teþekkürler yüreðinden öpüyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.