Sorguladým kendimi yanýnda yüzüne bakýp ellerimi süremedim yüzüne sessiz çýðlýklar attý içimde yeþeren güller sen sustukca onlar da sustu lar sessiz kaldýkca büyüdü mahsun yüreðim
ne zaman konuþmak istesem sana koþuyorum cýgaramýn dumaný avutmuyor iç çekiþlerimi önüm sen ardým sen çaresizliðimde can oldun sen söyleyemediklerim düðüm düðüm boðazýmda haykýrsam bir dert sessiz kalsam bir dert dile gelsem biliyorum gözyaþýn yanaklarýný ýslatacak
erken gelen baharlar her sabah adýný baþ harfini yaðdýrdý dudaklarýma oysa sende biliyorsun ki ne depremler kopuyor yüreðimde ortasýndayýz adý konulmamýþ mevsimlerin sen de sonbahar ben de ilkbahar sen solarken ben açýyorum yaðmurlarým da yetmiyor seni yeþertmeye sen düþüyor ben büyüyorum oysa söyleyemiyorum sanada yeter mi soluðum nefesim bilmiyorum ,,,,,yunus,,,,,,,
Sosyal Medyada Paylaşın:
GURBET KUŞLARI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.