KABAHAT
Bu bayram bir baþka bugün
Farkýnda bile deðildim dün
Ýçimde bir burkuntu bir hüzün
Nedenini bilmiyorum
Sýzlýyor yüreðim aðlamaklýyým
Gerçekten gülemiyorum
Bayram bir baþka bugün
Ben bir baþkayým dünden
Babamý hatýrladým
Dün evden çýkarken
Küçüktüm , okula götürmüþtü
Sýký sýký tutmuþtu elimden
Okuyup adam olmam
Onun gururu olacaktý
Yaþlandýðýnda belki de
Benimle seyahate çýkacaktý
Beklediði gibi okumuþ
Mezun olmuþtum liseden
Her geçen gün yeniden
Bir baþka havaya giriyordum.
Artýk genç bir insandým
Benim de duygularým vardý
Arkadaþlarýmla kafa dengiydik
Lisede , üniversitedeyken
Anlaþamýyorduk babamla
Tartýþýyorduk güzel güzel konuþurken
Ýçimde birikti bir þeyler gün gelince
Karþý çýktým babama gücüm yetince
Þimdi düþünüyorum da
Görünüþte babam sakindi
Ýçimde biriken kýzgýnlýk kindi
Niçin , neden sevgi deðildi ?
Oysa babamda da , bende de sevgi vardý
Ve eksiksizdi
Niye kin ?
Sevgi birikseydi ya !
Þimdi hatýrlýyorum tartýþýrken
Babam aðlýyordu gülerken
Piþman olsam da bu gün
Fark edememiþtim o zaman
Kör olasý gururum
Ne zaman özür dilemek istesem
Mani oluyordu inadým
Þimdi yazýklar olsun bana. diyorum
Siz hala mý babanýzý kabahatli buluyorsunuz
Benimde babam vardý bir zaman
Aynen sizin gibi ben de
Kabahatli buluyordum onu her zaman
Bugün bayram ! babam yok
Ýstesem de yok, geleceði beklentim de yok
Yok olasý gururum , sevgimi bitirdi
Kabahat bende kaldý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.