DİYEMEDİM

Hapsettim içime kendi derdimi
Yýllardýr kimseye var diyemedim
Küstürdüm hayata kendi kendimi
Ýçimdeki ateþ kor diyemedim.

Gurbette zorumuþ bu derti çekmek
Hasretin içimde sýr diyemedim
Yüreðime gömdüm bunca derdimi
Gidipde ellere var diyemedim.

Hasretin acýsý baðrýmý yaktý
Daðladý sinemi ah diyemedim
Gözlerini dikti yüzüme baktý
Aktý göz yaþlarým vah diyemedim.

Bunca alýn yazým benim kaderim
Sevdim o sunamý yar diyemedim
Göçersem dünyadan biter kederim
Arkamdan aðlama gül diyemedim.

Yusufum kervanýn geçip giderken
Ardýmdan bakana gel diyemedim
Gözlerim açýk gider ben ölürken
Vebalim boynunda var diyemedim.



þair Yusuf GÖKKILIÇ
Sosyal Medyada Paylaşın: