Yalan dünya hoþnut olmadým senden
Ne istedin benim gibi garibten ?
Öleyim de kurtulayým elinden
Ne istedin benim gibi garibten ?
Bir merhem sürmedin gönül yarama
Sýra daðlar koydun yar’le arama
Hasret koydun beni gözü karama
Ne istedin benim gibi garibten ?
YÂR’i özledikçe gözlerim doldu
Çiçekler dalýmda açmadan soldu
Bilmem nazlý YÂR’im kimlerin oldu !
Ne istedin benim gibi garibten ?
Ermeden bahara kuruttun dalým
Bilmem ne olacak bu benim halým ?
YÂR’de zalým çýktý bilmiyor halým
Ne istedin benim gibi garibten ?
Ýki lafýn baþý YÂR’dir hep sözüm
Yollara kitlendi her iki gözüm
YÂR gelmeden gülmez bu benim yüzüm
Ne istedin benim gibi garibten ?
Gönül bu’ya YÂR’siz olmuyor iþte
YÂR olmadan yüzüm gülmüyor iþte
Ondan baþkasýný sevmiyor iþte
Ne istedin benim gibi garibten ?
Der DURAK’ým gönül YÂR’e aþina
Ben razýydým baharýna kýþýna
Baykuþlar kondurdun mezar taþýma
Ne istedin benim gibi garibten ?
Durak YÝÐÝT
Gönüllerin Þairi
KOCAELÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.