hani býraktýn ya beni yýkýk,virane, ellerimi düþürdün ya iki tarafa. sözlerimi mühürledin kýyamete, güldürdün ya üç kuruþluk dudaklara.
bu bir çýðlýksa eðer,sessizliðimden sen sorumlusun! içe kapanýþlarýmdan,durgunluðumdan gülmeyiþlerimden ,yitiþlerimden yetemeyiþlerimden, sen sorumlusun.
gözyaþlarým süzülürken yanaklarýmdan banane kime yârsýn,yeter ki git yaramdan. bende esas olan sevgiydi,sendeyse yalandan herkes inandýðýný yapsýn,ben severim sen git, adam!!
aptallýkmýþ...
olmayacak kelimeler kurup, baþýna seni özne yapmak olmayacak duaya amin deyip,tüm benliðimle þeytana uymak ve bütünü duruyorken parçalardan sevda oluþturmak.
artýk istemiyorum ...
deðil yolumdan döndüðüm için biliyorum çünkü sende ben bir ’hiçim’. sana tüm vefasýz sevdalarý rehin býrakýp kendimden seni azat ediyorum,unutabilirsin.
e.ö.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ELİF NUR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.