Paþalar çýkmýþ, "Asmayalým da besleyelim mi !"diye bas bas baðýrýyorlar. Onbinlerce eðitilmiþ vatan evladý kahpe tuzaklarda iþkence ve dayaklarda kan çukurlarýnda yan yana omuz omuza yatýyorlar.
Nuh’a beþikler veren Anadolu’mda her oniki eylülde ekmekten suya sözden yazýya demeçlerden saygý duruþlarýna her ne varsa gözün gördüðü insan elinin deðdiði; kan kokuyor, zulüm kokuyor, ölüm kokuyor...
Sosyal Medyada Paylaşın:
muhsahan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.