ANLAMADIN YA

Þu gönlümde öylece, tap tazecik kalsaydýn,
Sonsuza dek baþýmýn üzerinde olsaydýn !
Yýkýldý,büyüttüðüm içimdeki eserin,
Günahlarý döküldü,öldü senin serserin...
Sanma senin yerine,kimseler girmez derim;
Önce seni ararým,sonra çeker giderim.
Aþkýn bir damla candý, aldýðým her nefeste,
Çýrpýnýp uçuverdi,sýðmadýðý kafeste !
Halbu ki o yaðmurda,beraber ýslanmýþtýk.
Nice hülyalar kurup,taþlara yaslanmýþtýk.
Reva mý gördün bana, sensizlik acýsýný ?
Ýçime dert eyledin,kederin sancýsýný.
Izdýrap göðüsleyen,sevdamý anlamadýn,
Alev alev yanarken,sen bir kez aðlamadýn.
Hiç mi senin suçun yok,neden hep ben haksýzým?
Sen güldükçe kavruldu,arþa ulaþtý sýzým.
Savurdun yerden yere,bu yorgun bedenimi,
Birde gülümsüyordun,sormadan nedenini.


Nereden bakarsan bak,göremezsin sonunu,
Sana göre þakaydý,bu bir sevda oyunu...
Boz yeleli küheylan,içimde koþmaz artýk,
Bahçesinde o ceylan,içinde coþmaz artýk.
Bakýn,çalmýyor daha,hüzzamýndan o þarký,
Biri çok seviyordu,diðerinden tek farký...

Madem anlamadýn ya, aþkýn bana zulümdür,
Sana bir gül býraktým,gelirsen o yolumdur.
Bildiðin tüm dualar,okunsada gönülden;
Dönmem döndüremezler,korkum yoktur ölümden...


Selim ADIM
Sosyal Medyada Paylaşın: