Leylâ ile Mecnûn destan dillere
Tarihe geçtiler altýn harflere
Mecnûn Leyla için düþtü çöllere
Leylâ’sý yok diye küstü güllere
Leylâ yoksa Mecnûn olmaz diyordu
Mecnûn ki Leylâ’sýz edemiyordu
Tek aþk’ý Leylâ’da zannediyordu
Aþkýn âlâsýný bilemiyordu
Mecnûn caydý candan Leylâ uðruna
Mecnûn harap oldu sevda uðruna
Leylâ Leylâ derken buldu Mevlâyý
Mecnûn, mecnun oldu Mevla uðruna
Terki yâr eyledi Hüdâ uðruna
Terk eyledi diyâr Rabbi uðruna
Leylâ’da kor olan Mevlâ’da yandý
Mecnûn yandý yandý Allah uðruna
Tatmadan o tadý bilmezsin âný
Bilseydin o tadý verirdin câný
Ederdin binlerce Leylâ’yý feda
Arardýn her daim aþk’ta Mevlâný