DAĞILMIŞ O ANDA

çalýyor düdük on sekiz,inci koðuþta,
demir parmaklýklar soðuk düþler kelepceli,
güneþ sýzlýyor ,
görpe çocuklarýn dudaklarýnda,
hasret anneler hasret emeðin karþýlýðýna,
diþ bileyliyor alaca çakal ,
sokaklar puþt dolu.

kimi sevse kimi dost bilse,
þaþýrmýþ kalmýþ ortada,
dünya dönüyor amma,
uyuz olmuþ kafalar uykuda.
uymamýþ bu dünya kafasýna,
bir platformda sýkmýþ yüreðini,
isyanlarý kýrmýzý güle.

çalýyor düdük onsekiz,inci koðuþta,
elinde bir mektup musallada nine,
sevgilisi dýþarda birinin kolunda,
daðýlmýþ o anda,

sol yaný bom boþ yanlýzlýðý yaþamýþ hücresinde,
yakmýþ bir siðara dumaný çiðerde ,
gözleri mahþerde,
içinde yakmýþ emperyal melakesini,
kýzýl bir kan pýhtýsý dudaklarýnda,
patlamýþ damarý ile yýðýlmýþ yere,
ölümü bile çok gördüler ona.

Ýrfan Kökten
Sosyal Medyada Paylaşın: