Safderun Gönül Hülyası

Artýk...sevebilirim

Kuþkuyu yele savurdum
Uzaklara, uzaklara...götürülesi
Yeröte, günöte...duyulmadan
Ve bir daha çýkmadan, gömülesi.

Sildim, yaþamaca, korkuyu
Ne iyesi olmak artýk niyetim, Kabil’in
Ne üyesi, öç alma isteðinin, Habil’in
Hiç olmasýn bir daha , atýlacak kuyu.

Akçýl saçlarýmla barýþçýl yaþamak, özlemim
Yeþermeden gülistanýmda hiç bir ukde
Denizaþýrý ararken mutluluðu, gemim
Yol alýr süreðen, bilmeden bulunduðunu, "öz"de.

Olumsal ise olmasýn
Hayalhanede gürz sesleri
Daðlar delinmesin hýrs uðruna
Ýlkin gibi olabilirliðinde tabiî, asude.

Yok anlamý yokuþa sürmenin, sevgileri
En güzel sevi
Bir sevecen bakýþta
Bir saf busede.

Bencileyin
Edilgin olduðu an beniçincilik
Yok olduðunda tüm þeri artakalanlar
Ve yer ettiðinde iç’te, gerçek insanlýk
Gezinir, apak bir semada, bulut
"Ati"yi görebilirim.

Ah!
Doðsa bu dizelerle bir nebze umut
Emaresi kâfi
Artýk... seveblirim.

*****
kutbo
Adana o8.03.2011
I
Sosyal Medyada Paylaşın: