Yorgun kanatlarýmýn uzak baharlara tâkati yok , Binbir emek ,zor zahmet dokuduðum hayatý, kuþ çýrpýnýþý kadar kýsa maceralara heder etmek iþim deðil, öylesine yaþamadým ben zamaný...
kaç koldan sardým kendimi, kaç yoldan dolandým kendime, bir insan olabilmek derdine düþeli...
ardýmda takýlý kalmasýn diye kum tanesinin hakký, basmadým yeryüzüne hiç aðýrlýðýmca fütursuzca dalamadý gözlerim bir kez mahzur düþler korkusuyla uykuya, sevmenin o mübarek hatrýna...