Rüzgar eserken alýr gider herþeyi…
Alamadýðý þeyler þu kalbimin dertleri
Dokunmadýðý için mi almýyor yoksa..
Dokunsa alýr mý,söker mi kökünden her þeyi?
Ýlla kalbimizi açýp ortaya koymamýz lazým mý ?
Görünmüyor mu dýþardan ?
Veya dokunmuyormu rüzgar yüreðimize derinden…
Onun aþkýnýn dokunduðu gibi..
Ve beni benden alýp gittiði gibi..
Rüzgar eserken tüylerim diken diken,
Kalbim savaþ alaný gibi; belli deðil vurup geçen
Çünkü, hep senle meþgul beynim ve zihnim
Ve rüzgar bitiyor kalýyorum yine ben ve dertlerim..
Rüzgar çare olmasa da dertlere, seviyorum rüzgarý,
Çünkü bir anlýkta olsun unutturuyor onlarý
Alýp gittiklerinden ardýna kalanlarý
Gözlerime piþmanlýk duygularýyla bakanlarý
Ve yalancý gözyaþlarý saçanlarý
Dostum deyip arkandan vuranlarý
Canýmý almasada yaralayanlarý
Seni bir kalemde karalayanlarý
Unutturuyor bir anda olsa …
Yasin TÜRKDAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.