Özledim

Islanýyor
Yüreðim eziliyor kifayetsiz bir sancý boðuluyorum
Zalim saatlerin iþkencesi voltasýný çekiyor
Tarumar gülüþler
Gardiyan bakýþlar üzerimde daraðacý kurmuþ
Her damlaya mavim dedim ellerinin kýraðýnda
Biz olasý zamanýn içinde dökülürken sevdalar içinde yandýk
Elimizdeki çiziklerde öldürdüðümüz kimin ruhuydu
Ýþte
Çalýnmýþ hüzün aynasý herkese ne farklý bir pencere

Ustam

Hay hayta yine kaytarýyon
Yok be usta okula gidiyom
Hem dayýmdan hem de sizden birazcýk kurtulayým
Birazda kafamý kýrayým, ya kýsmet diyelim deðil mi Altay abi
Özledim, o anason kokan nefeslerinizi
Özledim dayýmý
Özledim Ahmet’i
Özledim Altay abi
Özledim bana küçü demenizi özledim…
Mavi gözlü hayali ,
Siyasete gövde koyarken en þakraðý da Altay abiydi…

Göbeði önde, eski veznedardý
Bir eþek muhabbetiydi
O geldi mi amma ti’ye alýrdýnýz be
Yapmadýðýnýz kalmazdý, O’da hiç alýnmazdý ve
Siyaseten de hiç anlamazdý
Ama dinlerdi.
Nedense karakol da hep bana patlardý ya
Bazen Salacak’tý mekan kaptan Dursun’un takasý
Rakýyla baþlayýp sonu þarapla biten
Ne þarkýlar kalýrdý, ne türküler
Araya girerdi þiirler
Küçü’ süz olur muydu?
Sarhoþ olurdum inadýna
Ne gülerdiniz be ne gülerdiniz…
Utanýrdým ama yine kusardým
Ve sevdamdý kollarýmda ölen
Sorgulardý geceler fitili tutuþmuþ barut gibi
Patlamýþ zamanýn içinde iþte gölgeler
Yýrtýlmýþ bir Ýstanbul Çingene ayini içinde


Ve gecenin sesi de kendi çýðlýðýnda bitap
En koyusundan siyaha bir matemdi kollarýmda bir dünya karanfil…
Çok özledim çook...
Yatýn yýldýzlar içindeki ýþýklar da
Mutlaka bir martý kanadý deðecektir elbette ki sizin oralara da
Yosun kokusun da
Ýstanbul’un olmasa da lüferin istavritin ve o Çingen palamudun selamý var
Bilesiniz ha
Ýþte canan,
Ben seni dayým ,
Bir Yusuf ,
Bir Ahmet ,
Bir Altay abi,
Bir de anam gibi sevdim...

Ha unutmadan dayýmýn ismi de kel Sait be …





Mahir Ulaþ








Sosyal Medyada Paylaşın: