ATA YADİGARI İSTANBUL
Özlemle koklarým rüyalarýmda seni,
Kokusunu alýrým tarihimin, zaferlerimin,
Gökyüzündeki yýldýzlar þahitlik yapar,
Atalarýmýn zaferlerini anlatýrlar bana.
Gözlerimi kapatýp maziye daldýðýmda,
Fatih’in atýnýn nal sesleri gelir kulaðýma,
Ulubatlý Hasan’ýn sancaðý surlara diktiðini,
Allah Allah diyerek þehadetini görürüm.
Peygamber Efendimiz müjdelemiþti seni,
Ýstanbul bir gün elbet fetholunacak diye.
Fethedecek komutaný, ordusunu övmüþtü.
Bu ne güzel komutan, ne güzel ordu diye.
Bu kutsal övgüye mahzar olmak aþkýyla,
Fatihin gemileri karada yüzdürdüðünü,
Surlarýný dev gibi toplarla dövdürdüðünü,
Yalýn kýlýç atýný denize sürdüðünü görürüm.
Akþemseddini secdede dua ederken,
Konstantini kahrýndan ölürken,
Övülmüþ ordumuzu surlardan girerken,
Fatih’i Ayasofyada þükür secdesinde görürüm.
Ey Ýstanbul, övülmüþ kutlu þehir,
Sen bize ecdadýmýzýn en kutsal yadigarý,
Namusumuz, þerefimiz, mahremimizsin.
Sen sadece benim rüyalarýmýn deðil,
Varlýðýmýzýn sebebi, Hayallerimin þehrisin.
06.04.2006-Ankara
Hüseyin Bacanak
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.