BİR HIÇKIRIK GELİYOR YUTKUNUP KAÇIYORUM...

Onca zaman geçti o Eylül akþamýndan,
Belki bu saatte,belki bu gündeydi bilmem..
Ama bildiðim þu ki hafýzalarýn döndüðü kadar döndü bu saat,

Ve ben hala uykuma dalmadan seni sorguluyorum
Ve ben hala!Sabah uyandýðýmda,yaþamaný istiyorum.

Nezaman biter acýsý diye binlerce kez baktým aynalara
Günlerce,saatlerce kustum seni...seni bilmeyen,seni görmeyen ücralara
Sen hala içimdesin,hala hiç yaþamýyor gibisin,
En çokta soramýyorum...soramýyorum....bu acýtýyor
Bizim öykümüzü sana hiç anlatamýyorum,
Bu kaçýncý gece yarý uykulu,yataðým yarým seni sayfalara anlatýþým?

Seviyorum diyorlar, söyle bana!
Bu dünyada beni en çok sevdiðine inandýðým adam,ben aðlarken gülüyormuþ,
Onlar neden gülmesin...Ben neden aðlýyayým daha...
Birisini göster bana ne olur,birilerini
Gidip onlara soracaðým, sana bunu yapanlar bir deðil ki...

Ve ben hala çok doluyum seninle gecelere
Ve ben hala senin günlüðünü okuyorum,elimde bir avuç dolusu silgi.

Nezaman ki düþsem,niye düþtüðümü unutup sana kýzýyorum,
Nezaman ki aðlasam,aklýma sen düþüyorsun bir kez daha damlýyor avuçlarýma,
Ýsyan edemiyorum Allah ’a yine ’Þükür’çýkýyor dilimden
Ýþte ozaman yine susuyorum,bir hýçkýrýk geliyor,yutkunup kaçýyorum.




Sosyal Medyada Paylaşın: