" DİRENİYORUM SUSKUNLUĞUMA "
Tapteze baharý bekler gibi bekliyorken seni,ben
Kasýrgalara yarenlik ederek gitmiþtin sen.
Umutlarýmý,kör bir býçakla törpülerken,
Yaþanmýþlýklara ihanet ederek gittin sen.
Söyleyecek sözlerim varken susturdun
Duymalýydýn diye geldim ardýndan,
medet umdum mum ýþýðýndan,
Köþe bucak aradým seni,
Buza kesmiþ soðuða kafa tutarak.
Söylemeliyim son’da olacaksa cümlemi
Karþýma aþýlmaz daðlar,da çýksa,
Geceler sisle kapatsada cemalini,
Umutlarým duvara sabitlensede mýh gibi,
Söylemeliyim,söylemeliyim seni sevdiðimi.
Pusa kesmiþ karanlýðýn koynunda koþtum,
Bakmadým adýmlarýma uçurumlara düþtüm,
Yüreðimi aldým sýktým, avuçlarýmda ezdim
Sustum,dað gibi,kaya gibi, ölü gibi sustum.
Meltem efil,efil eserken ruhumu okþuyordu.
savrulan hazan yapraklarý,ovuyordu yaralarýmý
Metanet’im,mi sýnanýyor? yoksa acz’e düþmem,mi gözleniyor?
Direniyorum fýrtýnalara,acýmasýz sel’e, soðuða,
Belki kavuþamadan ömrüm sonlanacak olsada.
Vuruyor acýmasýzca darbelerini :teber!!!
Direniyorum eðreti deðil çünkü bu baðlar,
Bir çýnarýn kökleri gibi derinleri,ne salmýþým
Sallanýyorum,irkiliyorum,ama direniyorum
Sanki kutuplarda gibiyim üþüyorum.
Yarým yllýlýk karanlýk ve yalnýzlýðým.
Düþlerim kabusum oluyor, uyuyamýyorum.
Gecenin koynuna saklanmýþsýn, çýkaramýyorum.
Ben seni yaþadým, yaþýyorum sensizim,
Son nefesimde sorsalarda söylerim,
Ýliklerime iþlemiþsin neyleyim
Son sözlerim ýslak olacak özür dilerim
Seni sende yaþamak istedim
Her nefesine ömrümü verdim
Gülüþlerine adanmýþtý hayatým
Sen düþlerimde kayboldun... ;ARTIK SUSUYORUM.
"SEZAÝ KONUK"
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.